Unknown

Κυκλοφορείς στο δρόμο και βλέπεις παντού στολισμένα και δεν ξέρεις αν πρέπει να χαρείς ή να νοσταλγήσεις,
να νευριάσεις,
να θυμώσεις,
να στεναχωρεθείς,
γιατί ο χειμώνας δεν σ' άρεσε ποτέ!

Θεωρούσες τον χειμώνα μια ανούσια εποχή που απλά κάνει κρύο και όλος ο κόσμος γκρινιάζει για πολλά πράγματα.
Και ξαφνικά, βρέθηκε κάποιος στο δρόμο σου να σε κάνει να λατρέψεις τον χειμώνα και ακόμα περισσότερο τον μήνα Δεκέμβριο, γιατί?

Το θέμα είναι απλό!
Γιατί τον χειμώνα έχεις τον άνθρωπό σου να σε αγκαλιάζει πιο σφιχτά και να σου λέει πως τα Χριστούγεννα είναι η πιο ερωτική γιορτή που υπάρχει και ο χειμώνας η πιο ερωτική εποχή.
Και εσύ έμαθες κάθε χειμώνα να τον λατρεύεις, γιατί είχες αυτό το ένα και μοναδικό άτομο, να σε αγκαλιάζει για να μην κρυώνεις, να χουχουλιάζετε κάτω από την κουβερτούλα βλέποντας ταινία και τα Χριστούγεννα να περπατάτε μέσα σε στολισμένα περιβάλλοντα και να κάνεις σαν μικρό παιδί.

Και πάνω που συνήθισες να περνάς έτσι τους χειμώνες σου ξαφνικά έρχεται η χρονιά που δεν έχεις τον άνθρωπό σου δίπλα σου και βλέπεις όλα αυτά τα λαμπιόνια να μην έχουν κανένα νόημα χωρίς αυτόν.
Να τα κοιτάς και να θέλεις να τα καταστρέψεις γιατί σου θυμίζουν ότι,
κάποιος κατάφερε να σε κάνει να αγαπήσεις κάτι που μισούσες,γιατί κατάφερε να αγαπήσεις εκείνον ακόμα πιο πολύ.
Flickr

Πόσο απλή είναι μία καληνύχτα; Πόσο δεδομένη μπορεί να τη θεωρούμε και να τη λέμε έτσι απλά; και όμως αυτή η καληνύχτα κρύβει μία άλλη γλύκα μέσα της, μία τελείως διαφορετική γλύκα από μία καλημέρα. Γιατί σου δείχνει πως πριν πέσω για ύπνο θα σε καληνυχτίσω γιατί σε σκέφτηκα. Και ας είναι ένα σκέτο καληνύχτα, ένα καληνύχτα αγάπη μου, ένα καληνύχτα Αχιλλέα, Τάσο, Γιώργο, Μαρία, Ελπίδα κτλ.

Επέλεξε να σου πει καληνύχτα. Να σε χαιρετήσει με κάποιο τρόπο. Ίσως δεδομένο αλλά μοναδικό ταυτόχρονα. Γιατί επέλεξε να το πει σε εσένα. Γιατί καμιά φορά πίσω από ένα καληνύχτα κρύβονται πολλά παραπάνω. Πολλές επιθυμίες που στοιχειώνουν τη καρδιά, αλλά το μυαλό δεν τις αφήνει να εκδηλωθούν.

Γιατί,
όπως λένε.. "δεν πέρασε ποτέ ένα βράδυ χωρίς να σου έχω πει καληνύχτα και ας μην το έμαθες ποτέ".

Γιατί η τελευταία μου καληνύχτα ανήκει σε εσένα. Ελπίζοντας πως κάποια μέρα αυτή η νύχτα θα είναι μαζί σου, έχοντας εσένα δίπλα μου, να με αγγίζεις τα μαλλιά, το πρόσωπο, τα χείλη.

Θα είναι μια καληνύχτα δίχως λόγια παρά μόνο σιωπή. Θα είναι η πιο όμορφη σιωπή.

www.nijhoflee.nl
Ακόμα γράφω για σένα.
Ακόμα παίρνω μολύβι και χαρτί και "τοποθετώ" τα συναισθήματά μου σε γράμματα. Σε γράμματα όμορφα, στρογγυλά, γρήγορα. Κάθε συναίσθημα εκφράζεται με τα δικά του ιδιαίτερα γράμματα.

Αποτυπώνω κάθε συναίσθημα που έχω ανάγκη να σου πω. 

Και αυτό. γιατί είμαι δειλή.
Δειλή να στα πω στα μούτρα. Δειλή να ρίξω τα μούτρα μου για άλλη μια φορά. Δειλή ακόμα και να σου πετάξω αυτά τα γράμματα στη μούρη. Να σου πω, Ορίστε αυτό είναι για σένα.

Μου αρέσει όμως να γράφω για σένα. Βλέπω πως ένιωθα για σένα. Πώς νιώθω για σένα. Βλέπω τι δημιούργησες εξαιτίας της απώλειάς σου. Βλέπω που με οδήγησες. Τι πόνο μου προκάλεσες.


Δεν με ενοχλεί, ξέρεις, που πονάω και γράφω για τον πόνο που έχω μέσα μου. Ίσως είναι από τις πιο δυνατές αναμνήσεις που πρέπει να έχω, για να θυμάμαι ότι δεν πρέπει να επιστρέψω. Ότι δεν πρέπει να επιτρέψω τον εαυτό μου να πονέσει ξανά τόσο πολύ.

Από την άλλη όμως ο καιρός περνάει και δεν πρέπει να γράφω ακόμα για σένα. Αλλά τα πρέπει μωρό μου, το ξέρεις, δεν μου ταιριάζουν.

Γιαυτό σήμερα, επιλέγω να πονέσω ξανά, γράφοντας για άλλη μια φορά για σένα. Και ας μην σε ένοιαξε ποτέ.
Rebloggy

Αν έπρεπε από κάποιον να πάρουμε παράδειγμα για την αγάπη είναι από ένα σκύλο. 
Ένας σκύλος μας αγαπάει και είναι δίπλα μας εάν και μόνο αν του φερθούμε με στοργή και αγάπη. Δεν τον ενδιαφέρει αν είσαι μαύρος, λευκός, κίτρινος, κοντός, ψηλός, αδύνατος, χοντρός. Φτωχός ή πλούσιος. Του αρκεί που είσαι εκεί δίπλα του, του προσφέρεις λίγο φαΐ, λίγο νερό και πολλή αγάπη. Τον μαλώνεις και συνεχίζει και σ’αγαπάει. Όχι επειδή δεν έχει άλλη επιλογή αλλά επειδή είσαι εσύ. Γιατί σε συγχωρεί. Γιατί η ανιδιοτέλεια του σκύλου δεν υπάρχει πουθενά αλλού παρά μόνο μέσα στη ψυχή του. Και γιατί σ'αγαπάει για  το είναι σου και όχι για το φαίνεσθαι.

Γιατί καλώς ή κακώς θα φτάσει και εσένα η στιγμή που θα βαρεθείς να κυνηγάς το όμορφο και θα θέλεις το αληθινό. Γιατί βαθιά μέσα σου ξέρεις πως ότι χρειάζεσαι με το χρόνο, δεν είναι ένας ωραίος κώλος ή έξι κοιλιακούς αλλά αληθινή αγάπη. 
Έναν άνθρωπο που θα μπορείς να βασιστείς πάνω του σε πολλά θέματα χωρίς να φοβάσαι τίποτα. Γιατί ο ωραίος κώλος και οι έξι κοιλιακοί όταν γεράσεις δεν θα υπάρχουν. Και τότε τι θα παίρνεις σαν αντάλλαγμα; Τι θα σε κρατάει στον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου;

Ερωτεύσου και αγάπα με τα μάτια κλειστά. Και δεν θα το μετανιώσεις..
Unknown

Χειμώνας... κάθε χειμώνας μου, σου ανήκει δικαιωματικά...

Κάθε χειμώνας μου θυμίζει εσένα, τη χαρά σου, τον έρωτά σου... λάτρευες τον κάθε χειμώνα και προσπαθούσες, μάταια, να με κάνεις να τον λατρέψω και εγώ. Τώρα μπορώ να πω, πως κάθε χειμώνας που περνάει, ρίχνω ένα κλεφτό και νοσταλγικό χαμόγελο για σένα... Τι και αν σε ερωτεύτηκα κάτω από τα καλοκαιρινά αυγουστιάτικα αστέρια, τον χειμώνα σε θυμάμαι! Τότε σε σκέφτομαι, τότε σε αναζητώ. Ναι... σε αναζητώ σε κάθε κρύα νύχτα, σε κάθε βροχερή μέρα, σε κάθε μουντή μέρα που μου την χρωμάτιζες.

Ίσως τελικά να τη λατρεύω και εγώ αυτή τη γκρίζα, κρύα εποχή του χρόνου. Ίσως να λατρεύω και εσένα λίγο παραπάνω, όταν με αγκαλιάζεις πιο σφιχτά αυτές τις μέρες, και με κάνεις να νιώθω ακόμα καλοκαίρι μέσα μου.

Είσαι ο χειμώνας μου! Κρύος, μα καυτός στην καρδιά μου! Μα όσο πιο πολύ απομακρύνεσαι, τόσο πιο πολύ με κρυώνεις... και αυτός ο χειμώνας είναι ο πιο κρύος που έχω περάσει ποτέ. Και όταν προσπαθώ να σε πλησιάσω, παγώνει περισσότερο.

Δώσε μου, λοιπόν, τον χειμώνα που αξίζω, αυτόν που θα μου πρόσφερες, για να τον αγαπήσω.

Σε περιμένω χειμώνα μου, να'ρθεις!
www.pinterest.com

Ιούνιος 2016. Τα μαθήματα τελείωσαν. Ένα μάθημα για πτυχίο. Περνάει ο καιρός κοβόμαστε και σε άλλα μαθήματα. Τέσσερα για πτυχίο.

Ιούλιος 2016. Μαθαίνουμε ότι θα πάμε διακοπές. Κλείνουμε για Σκιάθο. Μεγάλη χαρά. Ξεχνιόμαστε από τα μαθήματα. Με πιάνει κρίση. Τι θα κάνω με τη ζωή μου.
Μεταπτυχιακό ναι ή όχι; Δουλειά;

Ανακαλύπτω το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Ώρες ατελείωτου ψαξίματος. Καταλήγω. Εκεί.

Πρέπει να περάσω οπωσδήποτε τα μαθήματα. Οκτώβρη ξεκινάνε τα μεταπτυχιακά.
Αναζητώ δουλειά. Καλύπτω τα προσόντα. ΤΙΠΟΤΑ. Έχω παραπάνω προσόντα. ΤΙΠΟΤΑ.

Δεν απελπίζομαι. Έχω ακόμα. Έχω διακοπές. Έχω μαθήματα.

Αύγουστος 2016. Τι θα κάνω; Χορό; Σπουδές; Δουλειά; Θέλω να θυμηθώ και τα γερμανικά μου. Κρίση. Βαρέθηκα να διαβάζω από τα δώδεκά μου, όλη μέρα και όλη νύχτα.

Διακοπές. Πέντε μέρες. Χαλάρωση. Θάλασσα. Ξέγνοιαστα. Ότι καλύτερο. Δροσερό αεράκι. Αγάπη. Μακριά από όλα.

Επιστροφή. Μιζέρια. Ζέστη. Διάβασμα. Αναζήτηση δουλειάς.

Πρώτη συνέντευξη μετά από τόσο καιρό. Με πήραν!!!!!!! Χαρά. Μετά πανικός.

Σεπτέμβρης. Πρωί βράδυ στη δουλειά. Ενδιάμεσα διάβασμα. Και παράλληλα εξεταστική.

Τώρα γράφω αυτό εδώ. Γιατί, ούτε εγώ ξέρω. Μάλλον να εμπεδώσω τι κάνω στη ζωή μου. Να δω τι θέλω. Είναι δύσκολα να φεύγεις από το πανεπιστήμιο. Νιώθεις ότι μεγαλώνεις απότομα. Όλα στη σειρά τους όμως. Με υπομονή και επιμονή. Κανείς δεν γεννήθηκε έτοιμος. Μόνο νιώθει έτοιμος όταν έρθει η ώρα.

Αυτά για τώρα.
occasiodea.blogspot.com
Θα ξεκινήσω απότομα! Δεν φοβάμαι εσένα. Εμένα φοβάμαι μην σε ξεπεράσω. Γιατί έμαθα να ξυπνάω και να κοιμάμαι με τη σκέψη σου. Έμαθα να σε ονειρεύομαι και ας μην σε έχω. Γιατί και η μοναδική στιγμή που σε είχα ήταν μια αιωνιότητα για μένα.

Ίσως αυτή η αγάπη ήρθε για να μείνει. Και πλέον δεν φοβάμαι μάτια μου. Γιατί η αγάπη μου είναι αρκετή για όλα όσα εσύ φοβάσαι. Και αν θέλεις να φύγεις για πάντα, αν και ξέρω πως η λέξη πάντα δεν σε αρέσει καθόλου, θα κουβαλάς την αγάπη μου για σένα.

Γιατί σαν αυτή την αγάπη δεν θα υπάρξει. Το νιώθεις και εσύ. Φαίνεται στα μάτια σου όταν με κοιτάς. Απλά με κοιτάς και το ξέρεις. Και το αγαπώ και αυτό.

Αλλά πιο πολύ εσένα. 
Unknown

Καθώς χάζευα στο facebook, βρήκα ένα άρθρο που έλεγε ότι οι σχέσεις από απόσταση είναι οι πιο αληθινές. Διαφωνώ καθέτως. Και πριν με πεις πως δεν είναι έτσι, σκέψου λίγο καλύτερα.

Οι σχέσεις από απόσταση και μιλάω για τις ερωτικές, προφανώς, δεν σου προσφέρουν πράγματα που μπορούν να σου δώσουν οι κοντινές. Ναι, στις σχέσεις από απόσταση κάνεις σχεδόν τα ίδια πράγματα που κάνεις και σε οποιαδήποτε άλλη, αλλά με μικρότερη συχνότητα. Μιλάς, γελάς, μαλώνεις, αγαπάς, αγκαλιάζεις, φιλάς, κάνεις έρωτα, ταξίδια και ότι άλλο εμπεριέχει μια "φυσιολογική" σχέση. Υπάρχει όμως ένα θέμα, η απόσταση. Και εδώ τοποθετείται η θέση μου έναντι του προαναφερθέν κειμένου.

Όπως είπα, κάνεις ότι κάνεις σε όλες τις σχέσεις αλλά με διαφορετική συχνότητα. Δεν έχεις την δυνατότητα να δεις τον άλλον όποτε επιθυμείς, ούτε να κάνεις ότι θέλεις μαζί του. Με άλλα λόγια, όταν έχεις έναν άνθρωπο κοντά σου, μαθαίνεις πολλά για αυτόν. Τον έχεις σε μεγάλη συχνότητα, αν όχι κάθε μέρα, και γνωρίζεις σιγά σιγά την προσωπικότητά του. Ξέρεις τι τον ενοχλεί, τι του αρέσει, τι μπορεί να τον προβληματίζει εκείνη τη στιγμή, τι ζητάει. Ξέρεις πως μπορείς να τον δεις όποτε και όπως επιθυμείς, είσαι πάντα ο εαυτός σου, σε βλέπει στις όμορφες αλλά και άσχημες μέρες και είναι εκεί για σένα.

Οι λίγες φορές το μήνα, δεν μπορούν να αντικαταστήσουν το δεσμό που δημιουργούν οι όλες μέρες το μήνα. Καλώς ή κακώς, υπάρχουν στιγμές που όταν δεν θα είσαι καλά, δεν θα είναι εκεί για σένα ο άνθρωπός σου, όχι γιατί δεν θέλει αλλά γιατί δεν μπορεί. Δεν μπορείς να λες ότι γνωρίζεις τον άλλον απόλυτα και ολοκληρωτικά, όταν δεν τον έχεις στην καθημερινότητά σου. Γιατί πολύ απλά, όταν βρίσκεσαι μαζί του προσπαθείς και εσύ αλλά και αυτός να βγάλατε τον καλύτερο εαυτό σας για να περάσετε όμορφα. Όμως μια σχέση δεν είναι μόνο τα όμορφα. Και αν έχω μάθει κάτι, είναι πως στα άσχημα φαίνεται μια σχέση.

Ναι έχω περάσει και εγώ σχέση από απόσταση, ποιος δεν έχει περάσει άλλωστε; Και πιστεύαμε ακράδαντα ότι ξέρουμε τον άλλον τέλεια και όλα τα σχετικά.
Περνώντας όμως τα χρόνια και έχοντας μια σχέση που έχω την δυνατότητα να είμαι καθημερινά με τον άλλον, αντιλήφθηκα πως τίποτα δεν συγκρίνεται με αυτό.

Δεν λέω πως δεν υπάρχουν σχέσεις από απόσταση που σίγουρα είναι πολύ καλύτερες και από άλλες που είναι από κοντά, αλλά σίγουρα δεν είναι η πιο αληθινή. Γιατί η αληθινή κοντινή ματιά, δεν αντικαθίσταται από κανένα όμορφο μήνυμα αγάπης, φωτογραφίας, ή βιντεοκλήσης.

moviepilot.com
Θα ήθελα να κάνω μια κριτική από την μεριά μου. ΑΝ όμως δεν έχεις δει την ταινία μην διαβάσεις το κείμενο γιατί παρακάτω έχει spoiler.

Είναι μια ταινία που σίγουρα ως ένα σημείο αποτελεί την κλασσική αμερικάνικη ρομαντική ταινία. Γνωστή και ως αμερικανιά. Εκεί όμως είναι που περιπλέκονται τα πράγματα.
Αυτός ο άνδρας ήταν πιο αποφασισμένος από ποτέ να τερματήσει τη ζωή του.
Και η κοπέλα πιο αποφασισμένη από ποτέ να τον πείσει να ζήσει. Έκανε τα πάντα, έχασε ακόμα και άτομα από τη ζωή της, για να προσφέρει τη ζωή της σε αυτόν. Μιας και αυτός είχε "χάσει" την δικιά του.

Και όμως ο ίδιος ήταν αποφασισμένος. Δεν ξέρω αν όντως την ερωτεύτηκε, ή μπορώ να θέσω την λέξη έρωτας ανάμεσά τους. Σίγουρα όμως τον έκανε να ξανά νιώσει έστω και λίγο ζωντανό.

Η θέση του ήταν εν μέρη εγωιστική.

Για μένα προσωπικά η απόφαση που πήρε ήταν λάθος, και ποτέ δεν μπορώ να δικαιολογήσω μια (")αυτοκτονία(") σαν επιλογή και λύση πραγμάτων.

Ένα πράγμα όμως θέλω να θαυμάσω σε αυτόν τον άνθρωπο. Την αποφασιστικότητά του. Ανεξαρτήτως το τι αποφάσισε, είχε τεράστια δύναμη στις αποφάσεις του. Παρότι μπορούσε να βιώσει μια σχεδόν ευτυχισμένη ζωή για αυτόν, διάλεξε αυτό που είχε αποφασίσει από καιρό. Είχε ισχυρή βούληση. Και αυτό ήταν κάτι που θαύμασα στην ταινία.

Την αποφασιστικότητά του.

Δυστυχώς οι άνθρωποι επηρεαζόμαστε πολύ εύκολα από άλλους ανθρώπους και αλλάζουμε αποφάσεις νομίζοντας πως ο άλλος πάντα έχει δίκιο και πως εμείς δεν σκεφτόμαστε με την λογική.

Αλλά και η Κλαρκ δεν σκεφτόταν με την λογική αλλά με την καρδιά.
Και ο Γουίλ σκεφτόταν με την λογική και όχι με την καρδιά.
Και τα δύο μέρη ήταν τόσο ισχυρά.

Μην υποτιμάς ποτέ την δύναμη που έχεις μέσα σου. Τόσο στο μυαλό σου όσο και στην καρδιά σου. Και μην αφήνεις ποτέ κάποιον άνθρωπο να φεύγει από τη ζωή σου όταν σε κάνει να νιώθεις ζωντανό στην πιο νεκρή σου στιγμή.
ajumbleofpassions.wordpress.com

Έφτασε Δευτέρα, και καινούργιο άρθρο δεν υπάρχει.
Ποτέ δεν πίεζα τον εαυτό μου να γράψω άρθρο γιατί έρχεται η Δευτέρα.
Η ιδέα ερχόταν από μόνη της.

Όμως, σήμερα ήρθε αυτή η μέρα. Η μέρα που δεν έχω έμπνευση. Και είπα ας γράψω για αυτό.
Πανικοβλήθηκα. Στεναχωρέθηκα. Ένιωσα λες και θα απογοητεύσω κάποιον.

Μου φάνηκε αδιανόητο να μην έχω έμπνευση να γράψω κάτι. Και όμως σκέφτομαι πως ακόμα και τώρα κάτι γράφω. Δεν φανταζόμουν ότι αυτό θα συνέβαινε.

Και άρχισα να σκέφτομαι διάφορα. Πως δεν ξεκίνησα σωστά το blog μου, ούτε τη θεματολογία, ούτε τις ενότητες, ούτε την εικόνα του. Και όσο παραπάνω τα σκέφτομαι τώρα τόσο περισσότερο πανικοβάλλομαι.

Για αυτό η σημερινή μέρα θα αφιερωθεί στην ημέρα έμπνευσης, ελπίζοντας πως την επόμενη Δευτέρα θα υπάρχει ένα καινούργιο άρθρο να σας συντροφεύει.

Φιλιά πολλά.
retroaffect.wordpress.com

Ξαπλώσαμε να κοιμηθούμε. Ήταν μεσημέρι. Καλοκαίρι. Είχες ξυπνήσει νωρίτερα από εμένα. Άνοιξα τα μάτια μου και σε είδα να με κοιτάς σιωπηλός. Η φάτσα σου ήταν γαλήνια και έντρομη ταυτόχρονα.

Είχες το βλέμμα που έλεγε "είσαι δικιά μου και δεν το πιστεύω ούτε και εγώ ο ίδιος". Ένιωσα υπέροχα και ας ήμουν μαζί σου μόνο λίγες μέρες, εξάλλου σε είχα μέσα στην καρδιά μου πολύ νωρίτερα.

Δεν μίλησα, απλά σε κοιτούσα και εγώ. Ένιωθα ότι ζω ένα όνειρο και ας είχα τα μάτια μου ανοιχτά. Είναι ωραία τελικά να κοιμάσαι μαζί με τον άνθρωπο που αγαπάς, και δεν εννοώ σαρκικά. Δεν ξέρω αν είναι όμορφη η στιγμή του πρίν ή του μετά. Αυτή η λάχτάρα που έχεις να κοιμηθείς δίπλα του/ης γιατί ξέρεις πως όλα πάνε καλά, ή η χαρά που θα ξυπνήσεις και θα είναι εκεί ο άνθρωπός σου να τον κοιτάς ή να σε κοιτάει.

Να ξέρεις πως ήταν ότι πιο όμορφο είχα ζήσει μαζί σου και ας μην στο είπα ποτέ. Και ας μην αγγιζόμασταν. Μόνο το ότι είχα το βλέμμα σου αυτό να με κοιτάει και να μου λέει τα πάντα μου αρκούσε. Γιατί ξέρω πως αυτό το βλέμμα δεν θα ξανα υπάρξει ποτέ, παρά σε κάθε πρώτη μας στιγμή.
www.stateofformation.org
Αποφάσισα να κάνω και εγώ το social media tag. Δεν με έκανε κάποιος/α συγκεκριμένα tag, αλλά στο blog της ελευθερίας Diary Of A Beauty Addict, έδινε το "περιθώριο" να το κάνουμε όσοι θέλουμε!!!! Ας ξεκινήσουμε!!!

1. Ποια social media χρησιμοποιείς;
Χρησιμοποιώ το facebook, instagram, snapchat, whatsapp, viber. blog (προφανώς), google plus, we heart it, και youtube σαν επισκέπτης αν και θα ήθελα πολύ να ξεκινήσω κανάλι.

2. Ποιο/α ενημερώνεις πιο συχνά;
To instagram σίγουρα.

3. Σε ποιο έχεις τους περισσότερους followers και σε ποιο τους λιγότερους;
Τους περισσότερους τους έχω στο facebook page. Και τους λιγότερους στο we heart it.

4. Γράψε μια διάσημη εταιρεία που ακολουθείς και μία που σε ακολουθεί σε κάποιο από όλα.
Δεν ακολουθώ καμία διάσημη εταιρεία. Δεν με ακολουθεί επίσης καμία εταιρεία (διάσημη).

5. Ποιο social media πιστεύεις βοηθάει περισσότερο bloggers και youtubers;
Το google plus. Σε δικτυώνει με τόσα πολλά άτομα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

6. Πόσες φορές την ημέρα ελέγχεις τα social media σου;
Αρκετές φορές, ειδικά αν βαριέμαι.

7. Τι γνώμη έχεις για τους αγορασμένους followers;
Το θεωρώ άσκοπο να αγοράσεις followers, γιατί έτσι μόνο θα δειχτείς.

8. Ποια είναι η πρώτη σου δημοσίευση;
Στο blog, google plus, facebook page, ήταν 29 Φεβρουαρίου 2016. Στο instagram ήταν Αύγουστος 2013!!!

9. Έχεις blockάρει ποτέ κανέναν ή σε έχει blockάρει κάποιος;
Ναι και στα δύο. Και στο instagram και στο facebook.

10. Ποιος είναι ο επόμενός σου στόχος για τα social media σου;
Να τα διαμορφώσω λίγο πιο όμορφα και ίσως σχετικά το ένα με το άλλο, όσα ταιριάζουν δηλαδή μαζί τους.
xwordshurtx.wordpress.com

Κάθισα και σκέφτηκα... ένα μεσημέρι, αν το παιδί που ήμουν κάποτε, ήταν περήφανο για μένα. 

Σκέφτηκα τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω. Σχεδόν έπεσα μέσα.
Σκέφτηκα αν ήθελα να δημιουργήσω αυτή την προσωπικότητα που έχω. Δεν μπορώ να απαντήσω απόλυτα. Θα πω μόνο ότι προσπαθώ. 

Σίγουρα με θυμάμαι να θέλω να είμαι τυχερή, ευτυχισμένη και ποτέ αγχωμένη. Μεγαλώνοντας  όμως κατάλαβα πως δεν γίνεται να είσαι πάντα έτσι στη ζωή. Πώς μόνο αν είσαι αναίσθητος γίνεται να είσαι έτσι. Και χαίρομαι που δεν είμαι αναίσθητη. Γιατί έφτιαξα τον χαρακτήρα μου με τις ευαισθησίες μου.

Δεν ξέρω λοιπόν, αν το παιδί που ήμουν κάποτε νιώθει περήφανο που με είδε στα 18 μου και στα 20 μου να πέφτω στα "πατώματα" για έρωτες και φιλίες. Εγώ μέσα από αυτό βγήκα πιο δυνατή. Δεν ξέρω αν το παιδί εκείνο τότε που έπαιζε στους δρόμους κρυφτό και μπάλα, έβλεπε μια πιο σκληρή και ωμή πραγματικότητα στη ζωή, αν έβλεπε τον εαυτό του πιο ώριμο. Εγώ το βλέπω τώρα.

Εκείνο το παιδί δεν ξέρει ότι θα μεγαλώσει απότομα στη ζωή του από την απώλεια ενός φίλου του. Εγώ όμως το ξέρω. 
Το μικρό αυτό παιδί δεν ξέρει ότι θα καταφέρει να φτάσει εδώ που θα φτάσει με τόσες θυσίες, με τόσα κλάματα, τόσες χαρές, τόσα άγχη, τόσα γιατί. Εγώ όμως το ξέρω.

Για αυτό δεν με νοιάζει αν το παιδί που ήμουν κάποτε είναι ακόμα περήφανο για μένα, γιατί εγώ είμαι. Όχι υπεροπτικά και αλαζονικά. Είμαι περήφανη με ότι κατάφερα μέχρι τώρα, με τις δικές μου δυνάμεις. Γιατί αν δεν υπήρχε τότε αυτό το παιδί που ήταν ανέμελο και χαρούμενο, δεν θα είχα φτάσει εδώ που είμαι τώρα. Και αν θέλω κάπου να πω ευχαριστώ είναι στον τότε εαυτό μου, που έστω και στα παιδικά μου χρόνια δεν άφηνα τίποτα να καταβάλει την ψυχική μου ηρεμία. Και αν κάποιες φορές νιώθω αδύναμη κοιτάω πίσω και βλέπω το παιδί μέσα μου, που μου λέει πως είμαι πολύ δυνατή!

Γιαυτό μην ντρέπεσαι ποτέ για το "τι" είσαι τώρα, αλλά μόνο για το τι μπορεί να ήσουν παλιά. Αυτό σε έφερε εδώ που σε έφερε.
quotesideas.com

1. Το αγαπημένο σου αντικείμενο μέσα στο πορτοφόλι σου.
     Η κάρτα Fridays.
2. Πόσο κοντά ήσουν στην τελειότητα σήμερα;
     Σε σχέση με την εξεταστική πολύ.
3. Πότε ήταν η τελευταία φορά που τραγούδησες δυνατά;
     Χτες.
4. Ποια ήταν η τελευταία σου έξοδος;
     Η τελευταία μου έξοδος ήταν ένας μεσημεριανός καφές την Πέμπτη.
5. Τι σε έκανε να στεναχωρηθείς σήμερα;
     Αυτές οι ερωτήσεις με παρακολουθούν, πολλά πράγματα. Από άτομα που πίστευα ότι νοιάζονται,      μέχρι την υγεία μου και την εξεταστική.
6. Live, Laugh, Love. Το ακολουθεις;
     Καθόλου θα έλεγα, το love ναι, κάποιες φορές και το live, αλλά γενικά όχι και θα έπρεπε.
7. Πες 5 πράγματα που θα ευχόσουν να είχες εφεύρει.
     Να σταματάω τον χρόνο, να ξεχνάω πράγματα, να διαβάζω τη σκέψη του άλλου, και να μην                αρρωσταίνω ποτέ. Μάλλον υπερδυνάμεις θα ήθελα. ΧΑΧΑ
8. Ποια ήταν η τελευταία συνταγή που έκανες;
     Αυγά.
9. Ποιος είναι ο πιο πιστός σου φίλος;
     Αν εξαιρέσεις το σκύλο μου, σίγουρα ο Λευτέρης.
10. Τι σε έκανε να χάσεις την αίσθηση του χρόνου σήμερα;
       Το διάβασμα.
11. Για ποιο πράγμα είσαι απολύτως βέβαιη;
       Για την αγάπη μου σε δικούς μου ανθρώπους.
12. Ποιο είναι το μόττο σου για τη ζωή;
       Όλα γίνονται για κάποιο λόγο.
13. Ποια είναι η τελευταία αγορά που έκανες;
       Δεν θυμάμαι για κάποιο λόγο.
14. Γιατί λατρεύεις να βγάζεις φωτογραφίες;
       Γιατί αποτυπώνω στιγμές που μπορεί να μου λείπουν αργότερα.
15. Πόσα push ups μπορείς να κάνεις;
       20 το πολύ.
16. Σε τι προσμένεις;
       Στην αγορά ψηφιακής φωτογραφικής.
17. Ποιο είναι το αγαπημένο σου πιάτο;
       Μακαρόνια με κιμά.
18. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όμως πάρα πολύ.........
       θα ήθελε.
19. Μια ιδέα που φαντάζει ωραία αλλά δεν είναι.
       Το να φύγεις από τη χώρα σου.
20. Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που σκέφτηκες σήμερα;
       Ότι μια φίλη μου έχει γενέθλια.
21. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσες;
       Στρατηγικό μάρκετινγκ.
22. Τι είναι σημαντικό για σήμερα;
       Σήμερα συγκεκριμένα να περάσω το μάθημα.
23. Σε τι δουλεύεις αυτό τον καιρό;
       Στο να πάρω πτυχίο.
24. Περιέγραψε μια παιδική σου ανάμνηση.
       Πω είναι πολλές που θα ήθελα να γράψω, νομίζω θα περιγράψω τις ξέγνοιαστες στιγμές που              παίζαμε στη γειτονιά μέχρι πολύ αργά το βράδυ, κρυφτό και τζαμί.
25. Είναι εύκολο να εμπιστεύεσαι τους άλλους;
       Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος, πιστεύω είναι πιο δύσκολο.
26. Που θέλεις να ταξιδέψεις πιο πολύ;
       Τωρα που πλησιάζει το καλοκαίρι σε κάποιο νησί, αλλά γενικά Νέα Υόρκη.
27. Ποιο είναι το πιο έξυπνο πράγμα που έκανες σήμερα;
       Δεν νμζω οτι μπορώ να χαρακτηρίσω κάτι από όλα αυτά που έκανα σήμερα έξυπνο μιας και               χαλαρώνω μετά από περίοδο εξεταστικής.
28. Τι είχες στο γραμματοκιβώτιο σου σήμερα;
       Τίποτα.
29. Σήμερα ήμουν.......
       Σε ουδέτερη κατάσταση.
30. Μίνι ανασκόπηση του μήνα.
       Δύσκολος μήνας αλλά κάθε δυσκολία για καλό..(ε;)

Unknown
Φιλία λέξη ιερή...
Πόσα κείμενα και άρθρα ξεκινούν έτσι.
Εγώ όμως θέλω να αναφερθώ σε μία συγκεκριμένη φιλία.
Σε μία φίλια που είναι συνηθισμένη και ασυνήθιστη ταυτόχρονα.

Θέλω να αφιερώσω αυτό το κείμενο σε ένα άτομο που με κάνει να πιστεύω πως υπάρχουν φιλίες. Δεν θα αναφέρω όνομα μιας και αυτό το άτομο γνωρίζει πολύ καλά ποιο είναι!

Είναι εκείνη η φίλη που μπορεί να μας χωρίζουν κόσμοι ολόκληροι, αλλά την έχω πάντα μέσα στην καρδιά μου.
Μπορεί να κάνουμε να μιλήσουμε μέρες, εβδομάδες ολόκληρες, αλλά αυτό δεν αλλάζει κάτι.
Γιατί αυτό δείχνει μια φιλία. Καμία καθημερινότητα ή απόσταση δεν απομακρύνει δύο ανθρώπους που νοιάζονται ο ένας για τον άλλον.

Υπάρχουν φορές που εύχομαι να την είχα κοντά μου, μιας και η απόσταση είναι το μόνο πρόβλημα στη φιλία μας, και να μπορούσα να την έχω δίπλα μου στα δύσκολα, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ.

Υπάρχουν άλλες φορές που σκέφτομαι πως ίσως αν γνωρίζαμε η μία την άλλη από κοντά να μην ταιριάζαμε σαν φίλες. Ίσως ακόμα και τώρα να μην ταιριάζουμε μιας και δεν βιώνω την καθημερινότητά της αλλά ούτε και αυτή την δικιά μου. Όμως και πάλι διαλέγω να την αποκαλώ φίλη μου.

Γιατί είναι εκεί με τον τρόπο της, όταν κανείς άλλος δεν είναι.
Γιατί είμαι εκεί με τον τρόπο μου όταν με χρειαστεί και ξέρω πως έστω κ αυτό της αρκεί.
Γιατί δεν υπάρχει ζήλια, αλλά χαρά μεταξύ μας.
Γιατί υπάρχει εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια.
Γιατί είμαστε τόσο ίδιες και διαφορετικές ταυτόχρονα.

Γιατί όπου και αν πας θα είμαι "εδώ" για σένα!
Και αν κάποτε χαθούμε, θα έχεις αυτό το κείμενο να θυμάσαι ότι έχεις μια φίλη που σε αγαπάει.

Για την Ε.
hazelortiz.wordpress.com

"Απέχει πολύ τελικά το τι σε τραβάει σε έναν άνθρωπο από το τι σε κρατάει τελικά σε αυτόν." Ανώνυμος

Πόσες φορές ενθουσιάστηκες με ανθρώπους που μόλις μπήκαν στη ζωή σου, μόλις είχες γνωρίσεις; Πόσες φορές έβγαζες γρήγορα συμπεράσματα και έκανες εικασίες για αυτούς; Πόσα από όλα αυτά ήταν αληθινά και παρέμειναν ως έχουν;

Υπάρχουν άνθρωποι που ίσως δεν θα σε απογοητεύσουν στην πορεία της σχέσης σας και άλλοι που είναι σαν να γνώρισες έναν τελειώς διαφορετικό άνθρωπο. Κάθε γνωριμία, λοιπόν, είναι και μία εικασία, αλλά ποτέ η βασική κριτική. Μπορεί σε κάποιον να σε τράβηξε ο ανοιχτός του/ης χαρακτήρα και τελικά να είναι ανώριμος/η. Αν καταφέρει να σε κρατήσει με αυτό που σε τράβηξε, μην χάσεις αυτό τον άνθρωπο. Και δεν μιλάω μόνο για σύντροφο αλλά και για φιλία.

Πόσοι είπαν "δεν ήσουν αυτός/αυτή που γνώρισα." Και δεν είναι ψέμα. Αφού όταν γνώρισες τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου, γνώρισες μόνο μια πτυχή του εαυτού του, σε τράβηξε ένα κομμάτι από αυτόν, ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό. Στη πορεία γνώρισες και άλλα. Και αυτά τα άλλα μπορεί να ήταν διαφορετικά απο αυτά που πίστευες, από αυτά που νόμιζες, από αυτά που ήθελες.

Μην απογοτεύεσαι όμως, απλά πήγαινε αλλού. Πήγαινε εκεί που ότι σε ελκύει, αυτό σε κρατάει κιόλας.
vickwowo.wordpress.com

Με κοιτούσες εξαγριωμένος, πρώτη φορά σε έβλεπα έτσι θυμωμένο. Και εγώ όμως δεν ήμουν ήρεμη. 

Έβλεπα την ένταση ανάμεσά μας.
Ξεκίνησα να μιλάω για άλλη μια φορά εγώ. Εσύ κρατούσες καλά τον εγωισμό σου. Ήσουν πάντα εγωιστής στη τελική, αλλά παράλληλα με αγαπούσες τόσο πολύ. Σε έθιξα τον εγωισμό, ήταν το τελευταίο μου χαρτί για να πεις κάτι στα τόσα χρόνια που με βασάνιζες.

Μίλησες! Είπες σκληρές κουβέντες, σαν την σκληρή σου προσωπικότητα. Αρχίσαμε να μαλώνουμε. Γιατί όμως; Νομίζω ούτε εμείς οι ίδιοι ξέραμε. Στη τελική δεν χρωστούσαμε καμία εξήγηση ο ένας στον άλλον καιρό τώρα. Και όμως μαλώναμε λες και παλεύαμε για κάτι που ούτε οι ίδιοι δεν παραδεχόμασταν. 

Μου είπες ότι άλλαξα, και αυτό πόνεσε πολύ. Αλλά σου είπα πως εσύ φταις για αυτό. Και τα μάτια σου βούρκωσαν. Σε λύγισα! Βρήκα το σημείο σου. Και τώρα που το βρήκα δεν το αφήνω για κανένα λόγο. Τώρα θα βρω αφορμή να πάρω όσο πιο πολλά πράγματα μπορώ. Σου άνοιξα τα χαρτιά μου για χιλιοστή φορά και ένιωθα κάθε σου αντίδραση. Όμως σκέφτηκα, τι νόημα έχουν όλα αυτά. Σηκώθηκα να φύγω μα την ώρα που έφευγα με άρπαξες και με φίλησες. 

Εσύ! Που εκείνη τη στιγμή ξεπέρασες τον εαυτό σου. Έμεινα ανήμπορη. Ανατρίχιασε όλο μου το είναι, και τα πόδια μου έτρεμαν. Δεν ήξερα πόσο θα κρατήσει αυτό και έτσι προσπαθούσα να σε γευτώ όσο πιο πολύ μπορούσα. 
Σταμάτησες. Με κοίταξες. Δεν είπες τίποτα. Και όμως κατάλαβα πολλά. Σε κοιτούσα. Περίμενα ότι θα μιλήσεις. Πάλι όμως βυθίστηκες στον εγωισμό σου. Μου είπες δεν γίνεται και έφυγες. Και έμεινα εγώ ακίνητη να σε βλέπω να φεύγεις. Ξέροντας πως αυτή τη φορά η φυγή σου είναι οριστική. 

Κατέρρευσα. Πόνεσα ξανά όπως τότε. Τότε που με κοίταξες στα μάτια, με είπες συγνώμη και σηκώθηκες και έφυγες. Τώρα δεν είχες το θάρρος ούτε συγνώμη να πεις. Εγώ όμως είχα να πω πολλά. Και ας μην σου είπα τίποτα.
plus.google.com
Την ώρα που διάβαζα, κοίταξα το ρολόι..
Αναβόσβηνε ανά δευτερόλεπτο. Το παρατηρούσα ένα λεπτό, και συνειδητοποίησα πως ακόμα και το ένα λεπτό είναι μεγάλο. 

Συνειδητοποίησα πως έχουμε 24 ώρες, από τις οποίες κάποιες κοιμόμαστε, αλλά όλες οι υπόλοιπες είναι γεμάτες από λεπτά που αναβοσβήνουν. Είναι γεμάτες από λεπτά που μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Πράγματα που μας αρέσουν. Πράγματα που αναβάλλουμε. Πράγματα που οφείλουμε να κάνουμε. Πράγματα που επιθυμούμε. Πράγματα που φοβόμαστε.

Είναι κρίμα να περιμένεις απλά το χρόνο για να γίνουν όλα αυτά τα πράγματα. Είναι κρίμα να βλέπεις απλά το χρόνο να κυλάει για να δεις κάποιον, να κάνεις κάτι, ή απλά να κοιμηθείς. 

Κάθε ώρα έχει εξήντα λεπτά, και πίστεψέ με είναι πολλά. Αν αγχωθείς ξανά για το χρόνο, κάτσε ένα λεπτό μόνο και κοίτα το ρολόι σου, να κάνει ένα κύκλο.

Τελικά δεν είναι και τόσο γρήγορος ο κύκλος όσο νόμιζες,ε;
www.pinterest.com
Η σημερινή μέρα δεν θα είναι αφιερωμένη σε μία Wordless Wednesday.
Θα είναι ακριβώς το αντίθετο.
Γιατί έχω βαρεθεί. Έχω βαρεθεί να ακουώ από όλους είσαι δυνατή εσύ, εσύ δεν μασάς. Δε σε φοβάμαι εσένα θα τα καταφέρεις. Είσαι καλή εσύ.

ΟΧΙ, λοιπόν. Ούτε καλή είμαι, ούτε πάντα δυνατή είμαι, ούτε θέλω πάντα δυνατή να είμαι. Θέλω κάποιες μέρες να λυγίσω, να φωνάξω, να το πω και κάποιος να με καταλάβει. Να μην γυρίσει ούτε ένας και να με πει, μην κάνεις έτσι θα τα καταφέρεις. Ξέρω και ξέρεις.

Δεν θέλω να δείχνω πάντα δυνατή στους άλλους. Λυγίζω και εγώ, και αν το αξίζεις θα με δεις να το κάνω μπροστά σου. Και δεν θα με ενοχλήσει καθόλου αυτό. Θα νιώσω ανακούφιση. Και άμα νιώθεις και εσύ έτσι ακόμα μεγαλύτερη. Όχι δεν θέλω το κακό σου. Απλά καταλαβαίνω ότι δεν είμαι μόνο εγώ έτσι.

Μην ξεχνάς λοιπόν, πως όλα λυγίζουν στον κατάλληλο βαθμό, στην κατάλληλη πίεση, στο κατάλληλο χρόνο, στις κατάλληλες συνθήκες. Έτσι και εγώ.
www.jessicalovephotography.com
Μ' αρέσει η σιωπή μαζί σου. Είναι σαν να λέμε τα πάντα χωρίς να λέμε τίποτα. Δεν με ενοχλεί αν δεν μιλάμε ενώ σε έχω δίπλα μου. Δεν νιώθω αμηχανία. Νιώθω αγάπη. Νιώθω ένα τρέμουλο. Ένα χτυποκάρδι. 
Νιώθεις και εσύ έτσι ε;

Γιατί κάθε φορά που με κοιτάζεις στη σιωπή μας, χαμογελούν και τα μάτια σου. Και έχεις τόσο ωραία μάτια. Όχι δεν μιλώ για το χρώμα, αλλά για την έκφρασή τους. Λάμπουν όταν είσαι χαρούμενος, συννεφιάζουν όταν είσαι λυπημένος. Τόσο εκφραστικά, που τα αγαπάω και αυτά, όπως αγαπάω εσένα.

Τι να τις κάνω τις λέξεις λοιπόν, όταν οι σιωπές μας λένε πιο πολλά; 


Για αυτό έλα να "μιλήσουμε" και απόψε. Δεν θα μας ακούσει κανείς.
deviantart.com

Ήταν εκείνο το βράδυ,
το απαγορευμένο βράδυ που σε είδα...
Ήθελα να σε χορτάσω αλλά ήξερα ότι δεν έπρεπε γιατί πλέον δεν ήσουν δικός μου αλλά ανήκες αλλού...

Σε κοιτούσα κλεφτά και ένιωθα τύψεις να με κυριεύουν. Σκέφτηκα όμως, γιατί να νιώθω εγώ τύψεις; ΕΣΥ ήσουν αυτός που δεν έκανες τίποτα για εμάς!
Μ' άφησες σαν να είμαι ένα τίποτα για σένα, ενώ εγώ ήθελα μόνο μια μικρή ανάσα, μια μικρή αναπνοή.

Με κοίταξες! Ένιωσα έναν ηλεκτρισμό. Κόλλησες στα μάτια μου και εγώ γελούσα απ' έξω μου, μα από μέσα μου πέθαινα... Καθώς με κοιτούσες έβλεπα πως κάτι με δένει και ας έχει τελειώσει καιρό τώρα, το ένιωθα. Μην απορείς τι είναι αυτό το κάτι. Είναι η οικειότητα μάτια μου, αυτή η απίστευτη οικειότητα που δεν την αποκτάς με κανέναν άλλον, παρά μόνο με έναν!

Μου τα πήρες όλα και δεν άφησες τίποτα. Και τώρα έχεις το θράσος να με κοιτάς! Τι κοιτάς; Τον αλλαγμένο μου εαυτό; Μήπως σου λείπω; Πάλι βλακείες σκέφτομαι. Είσαι αλλού, πάντα ήσουν!

Ίσως ήρθε και η δικιά μου ώρα να πάω αλλού, να φύγω μακριά σου! Να προσπαθήσω να φύγω με ότι μου έχει απομείνει!

Δεν θέλω να σε ξαναδώ. Μου λείπεις...
Αυτές είναι οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις μου για τον Μάιο. Enjoy :)
weheartit.com
1. Ποια είναι η σημαντικότερη αλλαγή που πρέπει να κάνεις στη ζωή σου τον επόμενο χρόνο;
     Να αποφασίσω αν θα κάνω μεταπτυχιακό ή όχι, αν θα βρω δουλειά εδώ ή έξω.
2. Τι δεν πρόκειται να κάνεις ποτέ;
     Να σκοτώσω κάποιον.
3. Τι σε ανησυχεί περισσότερο για το μέλλον;
     Αν θα υπάρχει Ελλάδα ή όχι σε λίγο καιρό (αστειάκι αστειάκι).
4. Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που έλαβες από το ταχυδρομείο;
     Έναν λογαριασμό του σπιτιού χαχα.
5. Ποιες είναι οι 3 καλύτερες αρετές που ψάχνεις σε έναν φίλο;
     Ειλικρίνεια, πίστη, αγάπη.
6. Όταν σκέφτεσαι το "σπίτι", τι σκέφτεσαι συγκεκριμένα;
     Άνεση.
7. Τι έχεις μέσα στην τσάντα σου;
     Αλλάζω σχεδόν κάθε μέρα τσάντα και κάθε φορά έχω διαφορετικά πράγματα.
8. Τι όνειρο είδες χτες;
     Δεν θυμάμαι να είδα κάτι.
9. Τι μουσική άκουσες σήμερα;
     Κλασσική από το μάθημα στο μπαλέτο.
10. Σήμερα έχασα.....
       τον μεσημεριανό μου ύπνο.
11. Πόσα ζευγάρια παπούτσια έχεις;
       Θα μετρήσω τα χειμωνιάτικα γιατί τα καλοκαιρινά είναι μαζεμένα (ακόμα)! 5 χειμερινά.
12. Ποια συσκευή χρησιμοποίησες σήμερα περισσότερο;
       Το κινητό μου.
13. Ποια ήταν η μεγαλύτερη απόφαση που πήρες σήμερα;
       Λες και η ερώτηση το ήξερε για αυτήν την μέρα! αποφάσισα ποιο μεταπτυχιακό θα κάνω?!!!
14. Τι είναι χειρότερο, να αποτυγχάνεις ή να μην προσπαθείς καν;
       Να μην προσπαθείς καν, το να αποτυγχάνεις πονάει εκείνη την στιγμή και νιώθεις άσχημα, αλλά        μακροπρόθεσμα αν σκέφτεσαι πως δεν προσπάθησες θα είναι αργά.
15. Τι θα σε έκανε να χαμογελάσεις αυτή τη στιγμή;
       Να πάω μια ήρεμη βόλτα.
16. Που βρήκες την ομορφιά σήμερα;
  Σε μια πίτσα χιχι.
17. Τι λέει το ωροσκόπιό σου σήμερα; Πιστεύεις ότι είναι ακριβές;
       Δεν το διαβάζω σχεδόν ποτέ.
18. Κάτι που είπες πρόσφατα και δεν ισχύει. 
       Ότι δεν θέλω κάποια άτομα να παρευρεθούν σε σημαντική στιγμή της ζωής μου.
19. Γιατί διάλεξες αυτή την πρόκληση με τις 365 ερωτήσεις;
       Γιατί είναι ένας τρόπος να γράφω κάποια πράγματα για μένα στο blog μου πέρα από τα άρθρα            που μ' αρέσει να γράφω, γιατί το θεωρώ διασκεδαστικό, και ίσως κάποιες ερωτήσεις μ' αρέσουν          που κάποιες ερωτήσεις είναι πιο "τολμηρές" και έχω την ευκαιρία να τις απαντήσω.
20. Η μέρα σου με πολλές λεπτομέρειες.
       Η μέρα μου ήταν πολύ πολύ γεμάτη. Ξύπνησα το πρωί, έφαγα ένα καλό πρωινό και το μεσημέρι        πήγα στο θέατρο για πρόβα, αφότου τελείωσε η πρόβα "πέταξα" από το θέατρο και πήγα στο              πανεπιστήμιο να γράψω πρόοδο. Μόλις τελείωσα, ξαναπήγα στο θέατρο, ετοιμαστήκαμε και              κάναμε γενική πρόβα. Γύρισα σπίτι το βράδυ και απλά έπεσα για ύπνο.
21. Ένα βίντεο από το youtube που λατρεύεις και γιατί;
        Brett Anderson- Back to you, διάλεξα τραγούδι γιατί μ' αρέσουν πάρα πολλά βίντεο.
22. Όλοι μας χρειαζόμαστε....
       συντροφιά.
23. Όταν θα είσαι 90 χρονών, τι θα έχει περισσότερο σημασία για εσένα;
       Η ερώτηση είναι κάπως αστεία, γιατί δεν θα ξέρουμε μέχρι ποτέ θα ζούμε αλλά νομίζω τότε θα          με νοιάζει η υγεία μου.
24. Τι είναι αυτό που συνήθιζε να σε τρομάζει, αλλά όχι πια;
Η μοναξιά, αλλά άμα την περάσεις βγαίνεις πιο δυνατός και δεν την φοβάσαι ξανά. Καμία φορά        μπορεί να σ' αρέσει κιόλας.
25. Είναι ευκολότερο να ξεχνάς ή να συγχωρείς;
       Νομίζω το ένα έχει σχέση με το άλλο, καθώς για να συγχωρέσεις πρέπει να ξεχάσεις, και άμα            έχεις ξεχάσει, έχεις συγχωρήσει.
26. Προδόθηκε η εμπιστοσύνη σου από κάποιον που εμπιστευόσουν;
       Φυσικά και είμαι ευγνώμων που με έχει συμβεί κάτι τέτοιο σε μικρή ηλικία.
27. Πιστεύεις στις δεύτερες ευκαιρίες;
       Αναλόγως το λόγο που θες να δώσεις τη δεύτερη ευκαιρία, αλλά γενικά ναι.
28. Μια τυπική λίστα στο σούπερ μάρκετ.
       Δεν ψωνίζω ακόμα από το σούπερ μάρκετ μόνη.
29. Ο αγαπημένος σου μήνας του χρόνου και γιατί;
       Όλο το καλοκαίρι θα πω, νομίζω κυρίως ο Ιούλιος, ζέστη, διακοπές, κλειστό πανεπιστήμιο.
30. Κάτι που περιμένεις με αγωνία.
       Το πτυχίο μου.
31. Μίνι ανασκόπηση του μήνα.
       Δεν ξέρω, μου έχει αφήσει μια πικρή γεύση στο τέλος αυτός ο μήνας..(κλείσαμε τα 22!!!)