Love&Life

www.pinterest.com

Ιούνιος 2016. Τα μαθήματα τελείωσαν. Ένα μάθημα για πτυχίο. Περνάει ο καιρός κοβόμαστε και σε άλλα μαθήματα. Τέσσερα για πτυχίο.

Ιούλιος 2016. Μαθαίνουμε ότι θα πάμε διακοπές. Κλείνουμε για Σκιάθο. Μεγάλη χαρά. Ξεχνιόμαστε από τα μαθήματα. Με πιάνει κρίση. Τι θα κάνω με τη ζωή μου.
Μεταπτυχιακό ναι ή όχι; Δουλειά;

Ανακαλύπτω το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Ώρες ατελείωτου ψαξίματος. Καταλήγω. Εκεί.

Πρέπει να περάσω οπωσδήποτε τα μαθήματα. Οκτώβρη ξεκινάνε τα μεταπτυχιακά.
Αναζητώ δουλειά. Καλύπτω τα προσόντα. ΤΙΠΟΤΑ. Έχω παραπάνω προσόντα. ΤΙΠΟΤΑ.

Δεν απελπίζομαι. Έχω ακόμα. Έχω διακοπές. Έχω μαθήματα.

Αύγουστος 2016. Τι θα κάνω; Χορό; Σπουδές; Δουλειά; Θέλω να θυμηθώ και τα γερμανικά μου. Κρίση. Βαρέθηκα να διαβάζω από τα δώδεκά μου, όλη μέρα και όλη νύχτα.

Διακοπές. Πέντε μέρες. Χαλάρωση. Θάλασσα. Ξέγνοιαστα. Ότι καλύτερο. Δροσερό αεράκι. Αγάπη. Μακριά από όλα.

Επιστροφή. Μιζέρια. Ζέστη. Διάβασμα. Αναζήτηση δουλειάς.

Πρώτη συνέντευξη μετά από τόσο καιρό. Με πήραν!!!!!!! Χαρά. Μετά πανικός.

Σεπτέμβρης. Πρωί βράδυ στη δουλειά. Ενδιάμεσα διάβασμα. Και παράλληλα εξεταστική.

Τώρα γράφω αυτό εδώ. Γιατί, ούτε εγώ ξέρω. Μάλλον να εμπεδώσω τι κάνω στη ζωή μου. Να δω τι θέλω. Είναι δύσκολα να φεύγεις από το πανεπιστήμιο. Νιώθεις ότι μεγαλώνεις απότομα. Όλα στη σειρά τους όμως. Με υπομονή και επιμονή. Κανείς δεν γεννήθηκε έτοιμος. Μόνο νιώθει έτοιμος όταν έρθει η ώρα.

Αυτά για τώρα.