Μπαλετο-ανησυχίες (Blogging #5)

2 Comments
Αυτό το κείμενο ήθελα να το γράψω εδώ και πολύ καιρό, αλλά δεν έβρισκα χρόνο, και ούτε την διάθεση να το γράψω. Γιατί η συγκεκριμένη μπαλετο-ανησυχία έγινε πολύ καιρό πριν.

iso.500px.com

Λοιπόν, λοιπόν. Αν κάτι με στιγμάτισε από τότε και μου έχει μείνει ακόμα στο μυαλό είναι η στιγμή που η καθηγήτρια του μπαλέτου μου, μας ρώτησε για ποιο λόγο κάνουμε χορό?! Μια τόσο ανόητη ερώτηση με έκανε να αναρωτηθώ τρομερά, αλλά δεν πρόλαβα να την σκεφτώ γιατί καθώς χόρευα πάλι αφαιρέθηκα ή μάλλον καλύτερα πάλι αφέθηκα. 

Και τότε βρέθηκε η απάντηση!!!!

Χορεύω γιατί βρίσκομαι σε έναν άλλον κόσμο, γιατί με ταξιδεύει αλλού, μακριά από οποιοδήποτε πρόβλημα έχω εκείνη τη στιγμή, ακόμα και αν κάνω λάθη καθώς χορεύω. 

Δεν ξέρω γιατί ήθελα τόσο πολύ να το αναφέρω εδώ, αλλά ήταν μια ερώτηση που με είχε προβληματίσει πολύ σε σημείο που δεν ήξερα τι να απαντήσω. Αλλά τελικά ανακάλυψα πως πάντα ξέρουμε την απάντηση, απλά κάποιες φορές είναι βαθιά μέσα μας κρυμμένη :)

Αυτά. Φιλιά πολλά.


You may also like

2 σχόλια:

  1. Πόσο μου αρέσει ο χορός και όταν ήμουν μικρή η μητέρα μου δεν με πήγαινε και το έχω λίγο παιδικό τραύμα!Συνέχισε να χορεύεις,μαζί με το σώμα χορεύει και το μυαλό που είναι ακόμα σπουδαιότερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο χορός είναι για κάθε ηλικία, ποτέ δεν είναι αργά!!!!

      Διαγραφή