Love&Life

Unknown

Φιλία λέξη ιερή...
Πόσα κείμενα και άρθρα ξεκινούν έτσι.
Εγώ όμως θέλω να αναφερθώ σε μία συγκεκριμένη φιλία.
Σε μία φίλια που είναι συνηθισμένη και ασυνήθιστη ταυτόχρονα.

Θέλω να αφιερώσω αυτό το κείμενο σε ένα άτομο που με κάνει να πιστεύω πως υπάρχουν φιλίες. Δεν θα αναφέρω όνομα μιας και αυτό το άτομο γνωρίζει πολύ καλά ποιο είναι!

Είναι εκείνη η φίλη που μπορεί να μας χωρίζουν κόσμοι ολόκληροι, αλλά την έχω πάντα μέσα στην καρδιά μου.
Μπορεί να κάνουμε να μιλήσουμε μέρες, εβδομάδες ολόκληρες, αλλά αυτό δεν αλλάζει κάτι.
Γιατί αυτό δείχνει μια φιλία. Καμία καθημερινότητα ή απόσταση δεν απομακρύνει δύο ανθρώπους που νοιάζονται ο ένας για τον άλλον.

Υπάρχουν φορές που εύχομαι να την είχα κοντά μου, μιας και η απόσταση είναι το μόνο πρόβλημα στη φιλία μας, και να μπορούσα να την έχω δίπλα μου στα δύσκολα, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ.

Υπάρχουν άλλες φορές που σκέφτομαι πως ίσως αν γνωρίζαμε η μία την άλλη από κοντά να μην ταιριάζαμε σαν φίλες. Ίσως ακόμα και τώρα να μην ταιριάζουμε μιας και δεν βιώνω την καθημερινότητά της αλλά ούτε και αυτή την δικιά μου. Όμως και πάλι διαλέγω να την αποκαλώ φίλη μου.

Γιατί είναι εκεί με τον τρόπο της, όταν κανείς άλλος δεν είναι.
Γιατί είμαι εκεί με τον τρόπο μου όταν με χρειαστεί και ξέρω πως έστω κ αυτό της αρκεί.
Γιατί δεν υπάρχει ζήλια, αλλά χαρά μεταξύ μας.
Γιατί υπάρχει εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια.
Γιατί είμαστε τόσο ίδιες και διαφορετικές ταυτόχρονα.

Γιατί όπου και αν πας θα είμαι "εδώ" για σένα!
Και αν κάποτε χαθούμε, θα έχεις αυτό το κείμενο να θυμάσαι ότι έχεις μια φίλη που σε αγαπάει.

Για την Ε.